De verhalen van dienstplichtig soldaat Jaap Meijer in Indië hebben een rol gekregen in “Nia”, de debuutroman van zijn neef Eddy Meijer. De schrijver interviewde hiervoor de 94-jarige veteraan, die al zo’n vijftig jaar in Ridderkerk woont.
“De proloog van het boek speelt tijdens de politionele acties in 1947 in Java. Gebeurtenissen van toen hebben later in de roman betekenis. Ik wilde die periode goed beschrijven en vond het daarom belangrijk om iemand te spreken die het zelf meegemaakt heeft” vertelt de auteur.
‘Oom Jaap’ sprak lang niet met zijn familie over wat hij heeft ervaren in Indië, maar wilde er voor het boek wel over vertellen. “Toen ik langskwam voor het gesprek had hij het oude bataljonsboek en een stapeltje brieven opgezocht. Hij heeft uitgebreid en open over alles verteld” mocht Eddy ervaren. Het leverde meer op dan de schrijver in de proloog kwijt kon. Hij voert daarom later in het boek gesprekken tussen de oude kameraden op bij hun reünie. Zo kon hij meer van de verhalen van de nu in de Riederborgh wonende Jaap Meijer kwijt. “Maar driekwart van het boek is fictie. Dat heb ik allemaal gefantaseerd bij wat wel waar gebeurd is“ zegt de schrijver.
Jeugdliefde
De 69-jarige Eddy Meijer begon na zijn pensionering met een cursus van de schrijversacademie. “Ik heb door mijn werk geleerd om heel zakelijk te schrijven. Ik moest voor Shell nauwkeurig processen beschrijven. Een roman moet het niet van droge opsommingen hebben” weet Meijer, die bijna drie jaar aan zijn boek werkte.
Aanleiding was een schrijfopdracht met de vraag “Wat als?”. Het bracht Eddy terug naar zijn studententijd toen hij een crush had op een knappe Indonesische studente. Wat zou er gebeurd zijn als ze bij elkaar gebleven waren? Het werd fantaseren met een vraag die hem al langer bezig hield.
“Toen ik ging googelen vond ik aanvankelijk niets met haar naam. Ik herinnerde me dat ze als eerste Indonesische had meegedaan aan een missverkiezing. Toen ik daarop zocht had ik allemaal hits. Ze bleek twee weken ervoor te zijn overleden. Dat sterkte mij in mijn overtuiging dat ik dit boek moest schrijven” aldus de Haagse schrijver.
De herinneringen gaan terug naar de Bagijnhof, het voormalige ziekenhuis in Delft dat een studentenhuis werd. De roman speelt verder in onder meer Bandung en Singapore. Hoofpersoon Koen bestaat voor een stukje uit de schrijver, maar is vooral grotendeels bedacht.
Door: BAR Lokale Media, deze week te lezen in De Combinatie.