Lokaal

Jong elan bij de blusgroep Ridderkerk

De Blusgroep Ridderkerk zoekt al jaren naar enthousiaste personen met een redelijke conditie en enig technisch inzicht. Uit deze zoektocht komen gelukkig met enige regelmaat kandidaten naar boven die lid willen worden van een hechte groep vrijwilligers. Helaas is het niet voor een ieder weg gelegd om aan te sluiten, maar een aantal is het wel gelukt om de toegangstesten met goed gevolg te doorlopen. 

Op de wekelijkse oefenavond ontmoet ik een ploeg enthousiaste jongelui die met een tankautospuit aan een oefening bezig zijn. Dit gebeurd onder de leiding van bevelvoerder Dennis van de Lagemaat (leeftijd 30 en in dienst sinds 2008). Zijn ploeg bestaat vandaag uit Eline Knuls (26 – 2018), Joost Stok (25 – 2013), Bernard Oevermans (27 – 2014) en Robert van der Linden (22 – 2019). Chauffeur is Pieter van ’t Zelfde (36 – 2009) die net als Dennis al wat langer meedraait op de post Ridderkerk. “Als je eenmaal door het virus bent aangestoken dan blijf je meestal tot in lengte van dagen aan die club verbonden”, verteld Dennis. “Een aantal van deze nieuwelingen is aangestoken door vaders, ooms en vrienden. Sinds de overgang van het gemeentelijke brandweer korps naar een regionale post is de cultuur veranderd en zijn er collegae om diverse redenen mee gestopt. Er vertrokken de laatste jaren meer mensen dan dat erbij kwamen. De aanwas van nieuwe mensen kwam eerst slecht van de grond en daarnaast is het traject om een gediplomeerd brandwacht te worden een traject van lange adem. Maar inmiddels is er weer aanwas vanuit de jeugd. De praktijkbegeleiders* hebben de laatste maanden, na een intensief traject, weer brandwachten “afgeleverd.” 

*(Binnen Ridderkerk zijn er enkele brandwachten die nieuwelingen ondersteunen tijdens hun opleiding.)

Stuk voor stuk mensen die er voor willen gaan. Zowel in het burgerleven als bij de brandweer. Joost Stok is werkzaam als ambulance chauffeur, Eline Knulst en Bernard Oevermans werken in de ouderenzorg terwijl Robert van der Linden schipper is op een patrouille vaartuig van het Havenbedrijf Rotterdam. Dennis van de Lagemaat (kazerne Mijnsherenlaan) en Janco Boogaard (32 en kazerne Vlaardingen) hebben van hun hobby hun werk gemaakt en zijn beroeps. Binnen Ridderkerk zijn zij beide vrijwillig bevelvoerder. Door de wisselende diensten zijn zij, net als de nieuwe mensen, ook regelmatig overdag beschikbaar, iets waar het de laatste tijd lastig was.

Staand van links naar rechts; Pieter van ’t Zelfde, Eline Knulst, Joost Stok en Dennis van de Laagemaat. Daarvoor; Bernard Oevermans en Robert van der Linden.


Zo aan tafel met de groep spat het enthousiasme eraf. Ze zijn gedreven en leergierig. Om aan de benodigde papieren te komen is heel veel tijd geïnvesteerd. Helaas zijn er op het zware traject ook adspiranten gesneuveld. Het enthousiasme van de jonge lichting zet zich door binnen het korps. Volgens Dennis is de sfeer binnen de post de laatste tijd verbeterd. “De jongelingen hebben de moeizame overgang van gemeente brandweer naar de Veiligheidsregio niet (helemaal) meegemaakt.” Volgens de ploeg zijn de lijntjes binnen de regio best wel eens lang en stroperig. Maar door inzet en gedrevenheid staat er wel een post met vrijwilligers (parttimers) die vergeleken kan worden met beroepsposten. Dit is overigens een vereiste, alle brandwachten hebben dezelfde opleiding. De éne doet dit in beroepsdienst 24 uur achter elkaar, de ander als vrijwilliger/parttimer en doet het naast zijn eigen baan.  “Omdat we nog wel eens in Rotterdam komen om een kazerne tijdelijk te bemensen en ook nog wel eens invallen op een beroepskazerne en veel samenwerken leer je ontzettend veel en doe je ervaring op.” Een ieder noemt het brandweer vak een mooie aanvulling op je sociale vaardigheden. “Het werk van de brandweer is mooi en dankbaar, maar ook risicovol. Keer op keer doen jij en je collega’s je uiterste best om mens en dier te helpen. Je bent hierop goed voorbereid. Toch kunnen sommige inzetten schokkend zijn. Bijvoorbeeld als er slachtoffers vallen, kinderen betrokken zijn of jijzelf of je collega’s gewond raken. Deze situaties kunnen een grote impact op je hebben. Gelukkig kunnen we hier goed over praten met collegae en indien nodig professionele hulp”. 

Omdat het traject lang is blijven ze in Ridderkerk altijd op zoek naar nieuwe mensen. De ploeg wil nog wel een aantal punten meegeven aan sollicitanten en ook aan de lezers. “Denk er wel goed over na om brandweerman/vrouw te worden. Het is een bepaalde levensstijl. Altijd kan je pager gaan en kan je in een situatie terecht komen die je vooraf niet voor mogelijk had gehouden. Niet altijd even leuk, maar je krijgt er wel wat voor terug. Kameraadschap en een andere kijk op het leven. Het wordt een deel van je leven, is dankbaar werk, je doet goede dingen voor de samenleving en jij kan het verschil maken. De burger verdient een brandweer ploeg waar altijd op gerekend kan worden.” 

Met deze woorden verlaat ik een kazerne waar men in Ridderkerk trots op kan zijn. Ze staan dag en nacht voor een ieder klaar. Iets voor jou en/of heb je vragen en ben je enthousiast, ga dan naar www.betrokkenvrijwilligers.nl.

Hans Muntz