Op 1 oktober van dit jaar was Mark Spoorendonk 15 jaar in dienst van de brandweer. Vanaf de vijftiende van deze maand is Mark helaas brandweerman af.
Mark kwam in 2002 in dienst bij de (toen nog) gemeentelijke brandweer als archief medewerker. De toen 33 jarige Rotterdammer wist toen alleen maar dat brandweerwagens rood zijn en had hij geen idee hoe het er in een vrijwilligers korps aan toe ging. Maar dat duurde niet lang. Binnen de kortste keren was ook hij besmet met het virus en hoefde de toenmalige commandant Huub van der Weide hem alleen maar een duwtje te geven in de goede richting. Vanaf 2003 was ook hij één van die vrijwilligers die zich dag en nacht beschikbaar stellen voor de samenleving. Als was Mark niet zoals de meeste collegae. Hij woonde in Rotterdam en was zodoende alleen beschikbaar voor de dagdienst. Maar dat maakte niets uit. Zeker de eerste jaren bleef hij na zijn werk gewoon in het dorp om cursussen te volgen. Commandant Huub van de Weide was sterk in het “ronselen” van vrijwilligers want ook Frederieke was zo’n ambtenaar waarvan hij vond dat zij het korps overdag best kon versterken. Twee “buitenbeentjes” die het samen ook nog goed met elkaar konden vinden, er sloeg een vonk over zou de trouwambtenaar zeggen. In 2008 was het zover dat het hele korps getuigen was van een brandweer huwelijk. Het bleven buitenbeentje want de thuisbasis werd Brabant.
Maar dat deed niets af aan het werk in de dagdienst. Bij slecht weer was het altijd druk en werd er opgeroepen vooral niet de weg op te gaan. Maar na een lange dienst met vele inzetten wilde men toch nog wel graag naar huis en dat was best wel eens lastig. Omgekeerd gebeurde het ook. Op 18 februari 2008 was er een zware storm. Het korps werd overspoeld met meldingen en het aantal collegae was beperkt. Uiteindelijk waagde Mark alsnog de oversteek naar Ridderkerk om te komen helpen.
Hulpverlening
Inmiddels is Mark vader van twee jonge kinderen en werkt op het gemeentehuis. “De laatste jaren is er veel veranderd binnen de brandweer. Vroeger waren er overdag meer incidenten en/of gingen we een kazerne in Rotterdam her-bezetten. Ik ben zelfs met een brandweer compagnie (meerdere eenheden uit de regio) naar een groot incident in Zeeland geweest. Ook een groot gaslek aan de Noldijk blijft mij altijd bij. En zo waren er nog veel meer leuke inzetten, te veel om op te noemen. Naast het leuke werk waren er ook de reanimaties die soms diepe indrukken achterlieten. Voor mensen die alleen in de dagdienst werken is het werk veranderd. Op de dag zijn het meestal hulpverleningen. Door het plaatsen van rookmelders zijn er (zeker overdag) minder brandmeldingen”, verteld Mark. “Al deze veranderingen in combinatie met de vele trainingen en mijn sociale leven in Brabant samen met opgroeiende kinderen maken het voor mij steeds moeilijker om voldoening te blijven houden. Het besluit om te stoppen was één groot gevecht. Je verliest niet alleen het contact met de collegae, maar bent ook bang het korps in de steek te laten.” Toch staat zijn keus vast al zal hij de avonden na zijn werk en voor de oefenavonden missen. Zeker als hij eerst ging eten bij zijn oma in Rotterdam en na haar overlijden bij de collegae op de kazerne. Even bijkletsen voor de oefenavond.”
Mede door het vertrek van Mark staat de bezetting van de Ridderkerkse post op de dag onder druk. Nieuwe collegae, die op de dag beschikbaar zijn, zijn meer dan welkom. Zowel brandweermensen met de nodige papieren als aspiranten zijn uitgenodigd om te solliciteren. Wil je meer weten, mail dan naar info@veiligheidsregio-rr.nl