Gestart bij de brandweer op 1 januari 1992 als vrijwilliger, na 8 maanden door als beroeps en was op 31 juli 2023 voor het laatst bij de brandweer. Na ruim 31 jaar gaat het uniform definitief uit. Maar ja wat dan, met 58 jaar al van je pensioen gaan genieten? Peter van der Meulen (op de foto boven, rechts) moet er nog even (!) over nadenken, maar helemaal niets doen is niets voor hem.
Samen met Hans van der Spek en Cornelis Riemens traden ze, na een heel korte stage, toe als vrijwilliger bij het gemeentelijk brandweerkorps. Al snel was Peter, medewerker in de buitendienst van de gemeente Ridderkerk, ingeburgerd binnen de brandweer. Nog voordat hij zijn papieren als brandwacht tweede klas had behaald, solliciteerde hij naar de functie Preparatie medewerker bij gemeentelijke brandweer. Op 1 augustus 1992 werd Peter beroeps met een contract waarin stond dat hij met 55 jaar met pensioen kon. Een afspraak die in die tijd normaal was voor mensen bij politie en brandweer. Vervolgens heeft hij binnen de brandweer Ridderkerk carrière gemaakt tot en met de rang van Brandmeester. Eén van de drie beroeps binnen het vrijwilligers korps die o.a. verantwoordelijk waren voor de brandweervoertuigen. “Een mooie tijd, onderhoud en aankoop voertuigen en met de gemeente ontwikkelen en inrichten van de nieuwe kazerne. Samen met griffier Johan van Stralen (voor de processen) hebben we de bouw van de nieuwe kazerne begeleid. In de kantine van de brandweer hebben we met de personeelsvereniging zelf onze eigen Bar kunnen bouwen. Ook in de uitruk heb ik natuurlijk tal van incidenten meegemaakt. Leuke en uiteraard ook minder leuke. Mooi waren ook de tochten naar Polen. Met de werkgroep BRES (Brandweer Ridderkerk helpt Pools kindertehuis) hebben we tientallen keren de 1000 kilometers afgelegd naar Jedlina Zdroj. Veel geklust, spullen gebracht en fijne mensen ontmoet. Dat het werken met de Poolse overheid en aannemers soms wel eens heel lastig was, tot mijn grote ergernis, doet niets af aan de leuke tijd. Een voorbeeld; “ik was met een vrachtwagen met goederen voor ons Kindertehuis op weg naar Polen. Alles hadden we hier in Nederland geregeld, stapels papieren met veel stempels, maar toch vond men het bij de douane niet voldoende. Samen met collega Eric Conradi moesten wij met de verzegelde vrachtwagen bij de grens blijven staan. We werden vast gehouden totdat collegae, die inmiddels al in Jedlina Zdroj waren, met de juiste papieren kwamen. Zij belden en faxten met de gemeente Ridderkerk. Zelfs de Burgemeester werd ingeschakeld. Uiteindelijk lukte het om de douane te overtuigen dat het geschonken hulpgoederen waren voor ons tehuis.”
Na 17 jaar veranderde er een heleboel binnen de brandweer. De gemeente brandweer Ridderkerk ging, als gevolg van de wet op de Veiligheidsregio’s, over in de Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond (VRR). Een moeilijke tijd waarin lokale werkzaamheden werden gecentraliseerd. Onderhoud werd uitbesteed en op de post Ridderkerk was steeds minder werk. Toch kon Peter nog vijf jaar in Ridderkerk werk blijven doen. De onvermijdelijke stap naar Rotterdam werd verzacht door een nieuwe functie. Zeven jaar was hij werkzaam bij de afdeling Inkoop. “Opnieuw een bijzondere tijd. Mooie projecten gedaan zoals de aanschaf van brandweervoertuigen, kleding en diverse materialen. De laatste jaren werk ik als teamleider Logistiek op de locatie aan de Driemanssteeweg. Ondertussen was ik overdag steeds minder beschikbaar voor de incidenten in Ridderkerk. Door een oude schouderblessure moest ik de werkzaamheden op de uitruk staken.”
En ineens was daar Corona. De afdeling Logistiek heeft in die periode heel veel werk verricht. “Het verzorgingsgebied van de afdeling Logistiek werd vergroot van normaal alleen de regio Rotterdam Rijnmond naar heel Zuidwest Nederland, Amsterdam, Utrecht en Twente.
Mondkapjes, handschoenen, ontsmettingsmiddelen, speciale pakken, noem maar op. Alles kon en moest om de veiligheid binnen de Hulpverleningsdiensten zoveel mogelijk te waarborgen. Maar het dagelijkse werk moest wel doorgaan. Het was een hele bijzondere en intensieve periode die ik niet had willen missen.”
Zo pratend met Peter komen er heel veel verhalen voorbij. Over incidenten en lastige overleggen bij de overgang van de gemeente brandweer naar de VRR. Genoeg om een boek te schrijven, maar op 31 juli 2023 was het gedaan. Toch blijft de brandweer voortbestaan in de familie van der Meulen. De appel valt niet ver van de boom want ook zijn zoon Paul is tot het korps Ridderkerk toegetreden. Wat hij zelf gaat doen weet hij nog niet. “Om op mijn leeftijd achter de geraniums te gaan zitten is wel erg vroeg. Ik ga voorlopig aan de slag bij mijn zoon die aan het verbouwen is en daarnaast ben ik ook voorzitter van de volkstuin vereniging in Rijsoord. Maar ik wil wel wat gaan doen, als het maar leuk is.” Eind augustus volgt er in zijn eigen kazerne Ridderkerk nog een afscheid.
Tekst: Hans Muntz
Foto’s: Dennis van Wingerden