Ze staat er treurig bij, de voormalige Huishoudschool aan de Koninginneweg. Sinds september vorig jaar staat ze leeg en zijn er hekken en camera’s omheen gezet, daarna werd het stil. Magteld Kruithof en Lydia van Meel hebben zich– met vele anderen – jarenlang ingezet voor het behoud en onderhoud van de school, en zij maken zich ontzettend veel zorgen om de staat. En ze zijn niet van plan daarmee te stoppen.
“We hebben al zo vaak aandacht gevraagd voor de huishoudschool. Rechtstreeks in gesprekken met de wethouder, in de gemeenteraad en via de pers. Iedere keer wordt er beloofd dat er het hoognodige wordt gedaan om haar in stand te houden. Maar kijk haar nu. Ze gaat zienderogen achteruit en het is echt een kwestie van tijd voor er niks meer aan te doen valt”, aldus Lydia.
Magteld: “Er is afgesproken dat ze in stand wordt gehouden zodat er woningen in gerealiseerd kunnen worden. Waarom gebeurt er dan niks? In februari hebben Petra van Nes – de Man (Burger op1) en Jeroen Rijsdijk (PvdA) nog vragen gesteld aan de wethouder. Hij zei dat er nog niks te melden was. Reactie op een mail die wij stuurde is dat er waarschijnlijk pas eind mei iets te melden valt. En dan is het afwachten wat er voor nieuws is en hoelang het dan weer gaat duren voor er iets gebeurt. Maar heeft het gebouw nog wel zo lang?
Zelfs buurtbewoners valt het nu op en die nemen contact met ons op. Wij krijgen berichten over de slechte staat van de dakgoot aan de achterzijde, losse dakpannen, vochtplekken in de muren en dat er in de avond mensen op het terrein rondhangen. Ze maken zich zorgen om bijvoorbeeld brandstichting.
Wel fijn om te zien dat er meer mensen zo betrokken zijn bij de staat van het gebouw “
Lydia stuurde alle berichten en foto’s door naar een beleidsmedewerker, maar daar is ze nu ook grotendeels mee gestopt. “De meldingen die ik nu nog doorstuur zijn vaak kleine dingen, zoals het hek wat openstaat, een losgewaaide dakpan of ingegooide ruit. De grote dingen stuur ik niet eens meer door, omdat het antwoord al duidelijk is. Ze wachten af wat de herbestemming wordt en wat er met de renovatie aangepakt moet worden. De grotere problemen zijn bekend bij hun, ze kunnen of willen er alleen niks mee ook al zijn sommige dingen al ruim 5 jaar bekend, zoals het probleem aan de achterzijde.”
Waarom nu dan toch weer aandacht vragen voor het gebouw? Magteld: “Als je je jarenlang met hart en ziel inzet, kan je niet blijven stilzitten als je ziet dat ze achteruit gaat. Wij hadden mooie plannen die helaas niet door konden gaan, maar dat betekent niet dat de liefde voor het pand weg is. Ze verdient een mooie herbestemming, maar stevent nu hard af op de sloopkogel omdat de gemeente haar verwaarloost. Op deze manier ondergaat ze hetzelfde lot als de Kuyperschool, die door jarenlang achterstallig onderhoud alleen nog maar tegen de vlakte kon. Dat er tijd gaat zitten in een nieuwe bestemming, dat snappen wij. Zeker in deze tijden zal het niet makkelijk zijn om een investeerder te vinden die het pand wil kopen en opknappen.
Al was dat voor ons niet lastig: wij hebben een investeerder die ons wil helpen met het opkopen, opknappen en exploiteren van het gebouw. Alleen door de plannen wijziging naar wonen is dat niet meer mogelijk.”
Lydia vult aan: “Ik maak mij zorgen om de haalbaarheid van de huidige plannen. Als je kijkt naar alle regels en wat er moet gebeuren om het gebouw geschikt te maken voor wonen, dan kan je niet anders dan concluderen dat het eigenlijk niet haalbaar is. De huur- of koopprijzen worden zo hoog dat de beoogde doelgroep (starters) dit niet kunnen betalen. Dan is de grond waardevoller, met de 6000m2 kan je heel erg veel, al zal je wel om de monumentale boom heen moeten bouwen.”
“Maar wij blijven hopen op behoud van het gebouw en mocht de gemeente toch nog met ons in gesprek willen over onze plannen, dan hebben ze onze telefoonnummers” sluit ze lachend af.