Regionaal

Geen tram door/naar Ridderkerk, maar de RotterTram …

“Het doortrekken van de stadstram naar Ridderkerk houdt veel mensen bezig”, weet ook Suzanne Knegt, directeur van de RotterTram. “Mijn vriend komt uit Ridderkerk en mijn schoonouders wonen er nog steeds. Zelf kijken we momenteel of we een geschikte woningkunnen vinden. Ik heb zelf via mijn het een en ander meegekregen over de discussie en wil mee daar niet in mengen, maar het liefst parkeer ik in de toekomst de tram het liefst voor de deur. Voor veel forensen is de afstand per stadstram naar het centrum net iets te lang. Maar als je wel tijd hebt is een rit in de RotterTram door onze buurgemeente het aanbevelen meer dan waard. Zo merk je dat reizen per tram heel aangenaam kan zijn.

Tien minuten voor de vertrektijd arriveert de voormalige RET Düwag tram 1629 op het Willemsplein. Een groot deel van de passagiers herkent de dubbelgeleden tram, die tussen 1964 en 2004 een bepalend beeld was op het tramnet. Nadat deze tram uit de reizigersdienst ging heeft hij nog jaren als instructierijtuig dienst gedaan. In 2016 begon deze tram een tweede leven. In dat jaar is de tram door de RET beschikbaar gesteld voor het project van de RotterTram. De (toen nog) Rotterdamse Suzanne Knegt had een droom om in een tram gasten rond te rijden en te voorzien van eten en drinken. Hiervoor richtte zij een bouwteam op en startte een crowdfundingsactie. Met succes. De tram heeft een grote beurt gehad en is vervolgens volledig gestript, waarna het bouwteam de tram in 3 maanden heeft omgebouwd tot volwaardig tramrestaurant. Er is een omvormer geplaatst die de stroom van de bovenleiding (600 Volt) om kan zetten naar bruikbare stroom voor o.a. de keukenapparatuur en verlichting aan boord (230 Volt). Het nieuwe interieur is op maat gemaakt, de buitenkant is (net als vroeger) volledig met de hand geschilderd in het bekende Rotterdamse groen-wit-groen.  

Suzanne Knegt

Nadat de gasten zijn verwelkomt door Suzanne Knegt begint een reis over het RET spoor. In 2½ uur rijdt de tram op een aangename wijze door de stad. Via het CS naar Hillegersberg, door naar Kralingen, langs het kleinste voetbalstadion van de Ere divisie (Excelsior) naar het Oostplein. Wegens werkzaamheden helaas niet via de Blaak en de Coolsingel maar wel door naar het Westen. Binnenweg, Schiedamseweg en het Maastunnelplein. Na de West Zeedijk naar de Erasmusbrug en zo door naar Zuid. De grote Moskee en het Feyenoordstadion zijn bij een ieder bekend. Vanaf Zuid komen we na 2½ uur weer terug bij de Spido op het Willemsplein. Wat ook nog opvalt zijn de rijeigenschappen. Die zijn zelfs beter dan de huidige Citadis trams zodat je niet bang hoeft te zijn dat je glas omvalt. Samen met horeca partner Ad Jansen wordt tijdens de rit een viergangen diner voorgeschoteld. Uiteraard heeft dit ook weer zijn nadeel omdat eten, buitenkijken en via de infopanelen in de tram ook nog lezen waar je bent, eigenlijk niet tegelijk kan. Rotterdam gaat steeds meer lijken op een stad waar, ondanks het koude weer, veel mensen op straat zijn. Met name in de stad wemelt het van de eettentjes die ook nog eens vol zitten.  Maar na de rit overheerst toch het gevoel dat je lekker gegeten hebt en toch ook veel gezien hebt. Maar, men heeft jou ook gezien?. Vanaf diverse plekken langs de route kijken mensen ook naar de tram en haar gasten.

Een aanrader voor alle voor-, maar ook tegenstanders van de tram. Weliswaar niet naar Ridderkerk, maar toch dichtbij om Rotterdam eens op een andere wijze te zien. Het project heeft er zelfs toe geleid dat Suzanne Knegt is genomineerd om zakenvrouw van het jaar te worden.