Het is inmiddels duidelijk. Rijsoord moet alle zeilen bijzetten om de nacompetitie, met als inzet tweede klasse behoud, te voorkomen. Het gekke is dat kan nog steeds maar het wordt met de week wel steeds moeilijker om daar weg van te blijven. Er zal gewoon gewonnen moeten worden om die mogelijkheid in leven te kunnen houden.
Met die wetenschap waren de ‘Kraaien’ afgereisd naar VVGZ in Zwijndrecht. En het begin was veelbelovend. In de eerste minuut al een enorme kans om de score te openen. Een dieptepass van Timo Versteeg bereikte Francesco Messina op de rechtervleugel. Hij legde de bal keurig terug op Lulu Statia en die schoot, of was het een te scherpe voorzet, net naast het doel van Yordi Gordijn. De toon was in ieder geval gezet. Nog binnen het kwartier snelde Lulu Statia langs zijn tegenstander, maar wist de voor het doel staande Francesco Messina niet te bereiken. Even later weer een soortgelijke actie, maar nu wist Lulu Statia wel een medespeler, Casper Gerritse, te bereiken. Maar zijn schot werd ternauwernood door een verdediger geblokt en wist zo een voorsprong voor Rijsoord te voorkomen. De grootste kans moest echter nog komen. Wederom was het Casper Gerritse die zijn tegenstander en laatste man wist te verschalken en alleen op keeper Gordijn afging. In plaats van zelf te schieten dacht hij dat de meegekomen Francesco Messina er beter voor stond, maar de breedtebal was te onzuiver en te hard en dus ging ook deze mogelijkheid voor Rijsoord verloren. VVGZ stelde daar in de eerste helft weinig tegenover. Gevaarlijk werden de ‘Vogels’ met een paar hoekschoppen of een vrije trap die tot tweemaal toe in de Rijsoord-muur terecht kwam. Neen, ‘vriend’ en ‘vijand’ waren het erover eens. Rijsoord had met 2 of 3-0 bij rust voor moeten staan en had zichzelf te kort gedaan.
Enorme teleurstelling
Op basis van de eerste helft was het zaak om dat goede gevoel door te trekken en de score te gaan openen. Maar VVGZ wilde daar duidelijk niet aan meewerken en hield de verdediging gesloten. En dan treedt een aloude voetbalwet in werking, als je zelf de kansen niet weet te benutten dan doet de tegenstander het wel. Het was voormalig speler van Rijsoord, Denzel dos Santos die er rond de zestigste minuut aan de rechterkant van doorging en zijn afgemeten voorzet bereikte Remco Wuister en die passeerde van dichtbij Jesse Verveer; 1-0. Dat was een domper en gezien het spelbeeld niet terecht. Helaas werd even later Rijsoord de kans op de gelijkmaker ontnomen omdat scheidsrechter Michael Vink niets zag in de buiteling van Lulu Statia in het strafschopgebied en dus niet voor een strafschop floot. Even later floot hij ook niet toen Timo Versteeg in een duel aan zijn hoofd werd geraakt en op de grond bleef liggen. VVGZ had daar geen boodschap aan want zij stormden richting het doel van Jesse Verveer en met enig geluk kwam de uiteindelijk teruggelegde bal voor de voeten van een meegelopen VVGZ-speler en zijn schot hobbelde, via het slechtste gedeelte van het veld, en een been van een Rijsoordspeler in het doel. 2-0 met nog een kwartier te gaan. Rijsoord ging ‘va banque’ spelen en dat resulteerde vijf minuten voor tijd in de aansluitingstreffer van de voet van Kevin Versteeg. Zou een gelijkspel dan toch nog tot de mogelijkheden behoren? VVGZ maakte in de laatste minuut van de officiële speeltijd aan die bespiegeling een eind door er simpelweg 3-1 van te maken.
Rijsoord met een kater achterlatend en met een gevoel dat het zichzelf in de eerste helft had moeten belonen. Geluk bij een ongeluk is dat ook de directe concurrenten voor de PD-plaatsen geen punten wisten te behalen. Dus de situatie, met voor Rijsoord nog twee finales, is ongewijzigd. Ontsnappen kan nog steeds! Met die hoop en gedachte kijken we vast uit naar de volgende (finale)wedstrijd voor Rijsoord op 18 mei bij De Alblas. Komend weekend wordt er door Rijsoord namelijk niet gevoetbald.
Opstelling:
Jesse Verveer – Stefan Havelaar – Kevin Versteeg – Timo Versteeg (Michael Harding) – Vince van Nes – Chakib Lechheb (Youri Haasdijk) – ‘Lulu’ Statia – Anass Rachidy – Danny Haasdijk – Francesco Messina – Casper Gerritse (Floris Plomp).
Door Emo van Dijk
Foto: Leen Kruithof